Głównymi bohaterami studium Agnieszki Romanowskiej nie są ani Szekspir, ani jego tłumacze, lecz „teksty przekładów w całej swej indywidualności i niepowtarzalności”, stanowiące „niezależne byty w obrębie twórczości poetów-tłumaczy”. Zamiast szczegółowego – i często bezpłodnego – zestawiania tłumaczenia z oryginałem Autorka w umiejętny sposób pokazuje, jak przekłady sztuk Szekspirowskich wpisują się w twórczość poetów, dla których praca nad dziełami elżbietańskiego dramatopisarza stała się okazją do wzbogacenia własnego warsztatu, zmagania się z materią języka i wykuwania w języku poezji spójnej wizji świata, człowieka i natury. Jej studium jest dobrym przykładem właściwego zrozumienia misji filologa, dziś często marginalizowanej, a polegającej na mediacji pomiędzy kulturą rodzimą i tekstami kultury obcej. Monografia Agnieszki Romanowskiej to źródło podwójnej satysfakcji: pozwala na nowo spojrzeć na teksty sztuk Szekspira, które zostały zanalizowane wnikliwie i interesująco, a zarazem pokazuje, jak wiele z tych odkryć zawdzięczamy tłumaczom. Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Grzegorzewskiej Agnieszka Romanowska – anglistka, historyk literatury,szekspirolog. Pracuje w Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorką monografii Hamlet po polsku. Teatralność szekspirowskiego tekstu dramatycznego jako zagadnienie przekładoznawcze (Kraków 2005) oraz artykułów na temat polskich przekładów i recepcji dzieł Szekspira. Współredaguje czasopismo „Przekładaniec”.