Marek Koterski, reżyser doskonałych filmów, w tym kultowego „Dnia świra” debiutuje w nowej roli! Liryczny, ale i drapieżny, szyderczy, prześmiewczy, zabawny… Ale tym razem nie za kamerą, tylko w formie literackiej. I to rymowanej. Kogo i czego nienawidzi? Kogo kocha? Obowiązkowa lektura dla wielbicieli Koterskiego. Fragment wiersza ...

Bogdan Rogatko, znany krakowski krytyk, niedługo po świetnej książce Czas zbliżeń wydaje kolejną – Kraków literacki. Impresje i listy do poetek. Jej tytuł jest niezobowiązujący, sugeruje szkicowość, impresyjność zapisów, fragmentaryczność, teksty raczej otwierające niż domykające. Nic bardziej mylnego. Ta książka przynosi o wiele ...

Elwira Kucharska - menedżer, dyplomata, dyrektor w instytucjach rządowych a także szef licznych misji zagranicznych, z racji zadań służbowych przez wiele lat związana z Afryką. Autorka dwóch książek poświęconych losom Polaków: Siła przyciągania, czyli polskie losy oraz Z drugiej strony czasu. Kobieta, która wydawałoby się, zawsze twardo ...

W "Rytmach jesiennych" odnajdujemy zapis zapamiętanych obrazów, wspomnień. Aura jesienno-zimowa jest aurą śmierci, odchodzenia. Jednak gdy w tomie pojawia się śmierć, czy to nazwana, czy wyczuwana jedynie podskórnie, nie ma w niej szczególnego dramatyzmu, wszystko rozgrywa się spokojnie, po cichu, śmierć nie paraliżuje, starość nie jest powodem do smutku...

„Holy Island. Szlaki Przełajowe” to wieloznaczny tomik wierszy felietonisty, publicysty i blogera- Adama Kadmona. Wewnątrz odnajdziemy poprzedzony prologiem poemat, którego powstanie inspirowane jest osobą marszałka Carla Gustafa Mannerheima, zasłużonego fińskiego bohatera narodowego. Patriotyzm, tęsknota za prawdziwymi bohaterami narodowymi to ...

Tadeusz Bocheński 1895-1962. Poeta, filolog klasyczny, autor przekładów z literatury greckiej, łacińskiej, sanskryckiej, francuskiej, niemieckiej, włoskiej oraz ukraińskiej. Blisko związany z Zakopanem. Pochowany na Pęksowym Brzysku. Ojciec Jacka Bocheńskiego.

NIEZNANE OBLICZE ZNANEGO FILOZOFA Od Fausta do autoparodii – Wejście i wyjście to pierwszy zbiór mniej znanych i nigdy nie publikowanych tekstów literackich Leszka Kołakowskiego. Dramaty, scenariusze filmowe, satyry, wiersze, limeryki, bajki... – nie bez powodu wybitny filozof debiutował jako poeta. Niezwykłe poczucie humoru, językowa ...

Tym razem nowe wiersze Yolandy bardzo wyraziście oddychają jej ukochanym Paryżem. Już pierwszy wiersz przenosi nas w tamtą atmosferę. Ale otrzemy się tu także o Genewę, o Karaiby, o Martynikę, a nawet o wioskę Majów… To są oczywiście plony rozmaitych podróży. Osobliwa wędrówka Yolandy poprzez wielokulturowość zapewne z roku na rok formatowała światoobraz jej życia.

Helena Raszka, zasłużona i uznana w kraju, a jednocześnie najbardziej szczecińska pośród poetek, nie miała szczęścia do systematycznej publikacji swych tomików. W latach 80. XX wieku uniemożliwił to zapis cenzury, potem zaś mizeria lokalnych wydawnictw. Dlatego dopiero teraz ukazuje się zbiór Imię własne, zawierający wiersze z lat 80.

Zbiór ponad czterdziestu wierszy, napisanych w latach 1979-1999, pełnych zadumy nad życiem i mijającym czasem.

Częsty przechodzień (2013) to szósta książka poetycka Daniela Jonasa. Znakomicie przyjęty przez krytykę tom, uznany za jeden z najmocniejszych głosów poetyckich ostatnich lat, potwierdza wyjątkową pozycję Jonasa na portugalskiej scenie literackiej. Poeta legitymuje się formalną maestrią i erudycją, twórczo czerpiąc z rozmaitych motywów i konwenc...

Jonasz jest młody wyszedł z brzucha wielkiej ryby młodszy o tysiąclecia jak w bezpiecznym raju na mało znanej mozaice akwilejskiej posadzki ręką dziś otwiera pułap zielonej altany...

„W wierszach Krystyny Gucewicz jest dużo czułości, zatrzymują się nad prostotą świata i uczuć, na chwilę wyłączając jego zgiełk. Dużo jest zachwytu i uważności, która dostrzega łzy idącego po linie. To jeden z tych obrazów, które nie chcą wyjść z głowy. Bo linoskoczek – być może jak sama poetka – żyje nigdzie ...

Tom poezji Dwanaście dni Janusza Drzewuckiego – redaktora działu poezji miesięcznika Twórczość – ukazuje się w trzydzieści lat po debiucie poety na łamach tego najstarszego polskiego czasopisma literackiego i w ćwierć wieku po jego zbiorze Ulica Reformacka, za który w 1988 roku otrzymał nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny, ...

"Cieszę się, że wreszcie ktoś wpadł na pomysł wydania tych regularnie publikowanych wierszy w całości. To wspaniała kronika ostatnich lat. Teksty mądre, ostre, a przy tym lekkie i dowcipne, urzekające zręczną formą, która unika - tak modnych ostatnio - udziwnień i intelektualnego pozoranctwa. Czytałem z prawdziwą przyjemnością, szczególnie, ...

Dominuje erotyk, choć nie zawsze gatunkowo czysty. W większości są to nie tylko zachwyty dotyczące piękna kobiecej duszy, czy krajobrazu, ale refleksje o przemijalności tego, co w życiu człowieka uchodzi za najważniejsze. To trzeci już tomik autora, w którym są obecne te same motywy, podobne zauroczenia.

Niniejszy tom jest pierwszą próbą podsumowania liryki Arkadiusza Frani. Dokonano wyboru z dotychczas opublikowanych zbiorów oraz spośród wierszy najnowszych, niewydanych dotąd w formie osobnego tomu. Przyjęto zasadę ilościowego zrównoważenia tekstów wybranych z poszczególnych tomików, by nie tylko zaprezentować najważniejsze tematy tej poezji, ale i ewolucję sposobów ich ujęcia.

Książka prezentuje mały kosmos dookolny człowieka, wypełniony oswojonymi przedmiotami, doniczkami kwiatów, uroczą rupieciarnią, pozwalającą zapomnieć o przędącej się bezustannie nici losu. Połyskują czułością ozdoby, przypominają się dzieje rzeczy zużytych, pysznią się egzotyką pamiątki po podróżach i ludziach, musują porami roku przetwory.

"Uspokojenie" to czwarty tom wierszy Rafała Grupińskiego, historyka kultury, publicysty, wydawcy i polityka. Pierwszy pt. "W ziemi cieniach" ukazał się w 1985, w obiegu niezależnym, ostatni - "Bieg w ciemność" w 1998 roku.

W leksykonach spotykamy hasła: Łemko, Łemkowie. Co do liczby pojedynczej, czasem w ustach Polaków słychać błędne - Łemek. Gdy chodzi o liczbę mnogą, nie wiadomo, skąd forma - Łemkowie, skoro jeszcze na początkach XX wieku mówiło się - Łemki. Choć brak nazwy - Łemkowszczyzna, można się domyślić, że oznaczała łemkowską góralszczyznę.