Cudownie jest być panią domu. Mieć czas na to, by codziennie ugotować zdrowy obiad, zadbać o siebie, o męża, a przede wszystkim o dzieci i ich wychowanie.

Dla większości z nas to jednak abstrakcja. Musimy pracować i zajmować się domem, a przecież chcemy i powinnyśmy także dobrze wyglądać. Jak sobie z tym wszystkim poradzić?

Kobiety nie muszą być oceniane wyłącznie przez pryzmat sukcesów w pracy, kariery i awansu. Dużo ważniejsze od zawodowych ambicji jest to, czy w świecie nagminnie rozpadających się związków uda się nam utrzymać szczęśliwe małżeństwo i rodzinę oraz dobrze wychować dzieci.

Wraz z Magdą uważamy, że to od nas, kobiet, zależy to, jaki będzie nasz dom.

Czy będzie miejscem ciepłym i dobrym, do którego każdy chętnie wraca, czy też wiecznie pustym mieszkaniem, którego cechą szczególną będą pudełka po pizzy na wynos. Czy będzie w nim czułość, troska i uczucie, czy będzie zadbany i spokojny. Bez złych emocji przynoszonych z pracy, za to z całą gamą uczuć domowników, które czasem trzeba okiełznać, czasem ukształtować a czasem po prostu dać się im ponieść. Wbrew temu, czym karmią nas współczesne media i przykłady wątpliwych autorytetów, my wierzymy w siłę rodziny. Bycie panią domu, choćby na pół etatu, może być wspaniałe i bardzo „apetyczne".