Maurice Blanchot jest jedną z tych postaci współczesnej humanistyki, których nie sposób ani zlekceważyć, ani w pełni docenić. Jego teksty – filozoficzne, literackie, krytyczne - stanowią prawdziwe wyzwanie rzucone każdemu, kto starałby się zamknąć ich twórcę w jakieś gotowej etykiecie. Są one przede wszystkim nieustannym kwestionowaniem tego, jak pojmujemy sztukę, co wyznacza jej granice i decyduje o jej wpływie na nasz obraz świata i język, za pomocą którego używamy do jego opisu. Jednocześnie są przenikliwym dziełem rygorystycznej myśli i dowodem wielkiej namiętności do literatury. Książka, w której polscy autorzy mierzą się z pasją Blanchotowskiego pisarstwa, ma za zadanie nie tylko prezentację tego wciąż nieznanego w Polsce autora, ale także uczynienie rozważanych przez niego problemów naszymi problemami. Ponieważ chodzi o sprawy dla filozofii i sztuki fundamentalne, nikt kto chce uczyć się dziś krytycznego myślenia nie powinien przejść obok niej obojętnie.