„Dostałam od loterii genowej, Wyższego Porządku – tu każdy może wpisać, co chce – zespół cech psychicznych i fizycznych, które sprawiają, że dla mnie szklanka jest zawsze do połowy pełna. Choćby nie wiadomo co się działo, zawsze wierzę, że się podniosę, że dam radę, że wszystko się ułoży. I że rzeczywistość mi sprzyja, choćby się wydawało, że słońce już nigdy nie wzejdzie. To ogromne szczęście mieć takie nastawienie. Ja je mam i doceniam. Towarzyszy mi ono od dziecka” – mówi bohaterka naszej lipcowej okładki Joanna Brodzik. Pandemia oczywiście zmieniła i jej życie. „Nie mogę iść grać do teatru, nie mogę spotkać się z ludźmi na planie, nie mogę wymieniać się z nimi energią, głęboko rozmawiać. Rozmowa online to inna jakość, dużo umyka, nie da się „poczuć” drugiego człowieka, nie widać, jak oddycha, nie czuć, jak pachnie… A kiedy już gdzieś wychodziłam, pojawiał się niepokój, żeby nie narazić nikogo i nie zarazić siebie. Żeby pamiętać o umyciu rąk, żeby nikogo nie przytulić. A przecież moje życie składało się z tego, że przytulałam i byłam przytulana przez wielką liczbę ludzi, również całkiem mi obcych! [Śmiech]. Tego mi brakuje. Czekam, żeby wróciło. I żeby móc to jeszcze bardziej docenić. Karmić tym tę moją iskierkę”.

Czy można dobrze się rozstać? O tym w naszym Temacie miesiąca. Temacie ważnym i aktualnym, bo na 145 tys. ślubów zawartych w 2020 roku przypada aż 51 tys. rozwodów. A przecież rozstają się też pary żyjące w nieformalnych związkach. Większość z rozstających się przechodzi przez ogromny kryzys psychiczny. Nie bez powodu rozwód umieszczany jest jako drugie wydarzenie – po śmierci partnera czy małżonka – na skali najbardziej stresujących w życiu człowieka. „Ale każdy kryzys jest też szansą na transformację, na rozwój i być może na lepsze życie w zgodzie ze sobą”, mówi psychoterapeutka Karolina Budzik, związana z Akademią Dobrego Rozstania. Co zrobić, żeby dobrze się rozstać?

„Zagraniczni dziennikarze wypytywali mnie, w ilu filmach zagrałem, jakie role były dla mnie najważniejsze” – mówi Tomasz Kot. „Prześledziłem swoją filmografię i jeszcze raz uświadomiłem sobie coś banalnego, że każde z doświadczeń na mojej drodze wpłynęło na to, kim teraz jestem, jak gram, na czym się skupiam, co jest dla mnie na planie istotne”. I dodaje: „Zawsze jestem ciekawy, co na temat mojej pracy mają do powiedzenia inni, ponieważ taka jest specyfika tej roboty, bez publiczności i jej opinii raczej ten zawód nie istnieje”.

Okrzyknięto ją nową – po Keirze Knightley – królową romansu kostiumowego. Jej bohaterki nie czekają jednak na księcia. Potrafią o siebie walczyć. W tej kwestii Lily James jest do nich podobna.

Są różne. Kobiety sukcesu i grzeczne dziewczynki. Strażniczki patriarchatu. Autosabotażystki, upominające same siebie: „Jak ty się zachowałaś?”. Buntowniczki. Zosie Samosie. Niespełnione, zablokowane artystki. Psychoanalityczka Małgorzata Kalinowska mówi, że to twarze dorosłych córek z nierozwiązanym kompleksem ojca.

Czym jest wychowanie seksualne? „Niemal wszystkim, czym dzieci nasiąkają w domu i w szkole. Składają się więc na nie: atmosfera w rodzinie, emocje i uczucia rodziców, ich wzajemne gesty, stopień nasycenia ich związku czułością, szacunkiem, zrozumieniem, zmysłowością i radością. A także sposób, w jaki traktują swoje ciała i ciała swoich dzieci, jak reagują na nagość i sceny miłosne w realu lub na filmach czy w lekturach, jak rozmawiają o innych kobietach i mężczyznach” – mówi w cyklu „Rodzice na nowe czasy” psychoterapeuta Wojciech Eichelberger.

Młodzi ludzie coraz częściej i odważniej zwierzają się z tego, co spotyka ich w miejscu pracy. Mówią o mobbingu, dyskryminacji, o toksycznej atmosferze. Powstało nawet określenie „patopraca”. Tylko czy na pewno wszyscy rozumiemy, co się pod nim kryje? Zastanawiamy się nad tym z Anną Cybulko, psycholożką i prawniczką.

Bywa, że przebycie choroby nie kończy problemu. Są ludzie, którzy skutki COVID-19 odczuwają jeszcze długo. Czasem jest to osłabienie, czasem kłopoty z ciśnieniem, z koncentracją, z pamięcią, wypadanie włosów. Lista jest długa. – Cały „urok” COVID-19 polega na tym, że to choroba nieprzewidywalna – mówi dr Michał Chudzik, kardiolog, twórca poradni zajmującej się tymi, u których choroba pozostawiła ślady. Gdzie szukać pomocy? Jakie objawy powinny nas niepokoić, a kiedy można jeszcze poczekać?