Wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego należą do kanonu polskiej literatury. Wpisały się one do tradycji jako świadectwo okupacji niemieckiej i Powstania Warszawskiego oraz symbol heroicznej postawy pokolenia Kolumbów i żołnierzy Armii Krajowej. Poeta nadał uniwersalny wymiar apokaliptycznej wizji zniszczeń i cierpień narodu polskiego połączonej z młodzieńczym poszukiwaniem własnej drogi życia w doświadczeniu wojennym. Pisał równocześnie wiersze pełne nadziei i nastrojowości dalekie od okupacyjnej rzeczywistości. W tej antologii zebrano zarówno utwory z czterech tomików poezji, które autor zdążył ogłosić przed bohaterską śmiercią w Powstaniu Warszawskim, jak i wiersze opublikowane przez niego w prasie konspiracyjnej.