Epos Oppiana, greckiego poety z II wieku n.e., zatytułowany Halieutika, był utworem tematycznie i artystycznie atrakcyjnym dla starożytnego odbiorcy. Takim pozostaje także dla współczesnego czytelnika. Autor snuje w nim potoczystą opowieść o zwyczajach zwierząt morskich, a kluczową zasadą przedstawiania podmorskiego świata i jego mieszkańców jest antropomorfizacja. Poetycka prezentacja zmagań rybaków z zamieszkującymi głębiny stworzeniami jest w zamierzeniu autora moralno-filozoficzną refleksją nad jednością różnych elementów świata i miejscem, jakie zajmuje w nim człowiek. Liczący ponad trzy tysiące heksametrycznych wersów poemat, dedykowany cesarzowi Markowi Aureliuszowi, wciąż olśniewa różnobarwnością nastrojów, wy-rafinowaną erudycją i elegancją poetyckiej frazy. Epicka miara wierszowa oryginału została w polskim przekładzie oddana tradycyjnymi trzynastozgłoskowcami (z zachowaniem identycznej liczby wersów).