W trzeciej książce z cyklu „W stronę nowej syntezy” przyglądamy się literaturze faktu i wpływowi otoczenia komunikacyjnego na jej kształt i funkcjonowanie. Literatura bez fikcji staje się dla uczestników kultury nie tylko medium opisu świata, ale również kształtowania rzeczywistości. Pisanie i użytkowanie tekstów niefikcjonalnych jest formą interwencji. Udział bohaterów w powstawaniu tekstu doprowadza do odkrycia prawdy o sobie i podjęcia działań przełamujących bariery komunikacyjne. Także do przeformułowania tradycji i tworzenia nowych możliwości dla debat publicznych. Premiery reportaży, biografii i autobiografii staje się ważnymi wydarzeniami konsolidującymi duże grupy społeczne.