Ani czytanie, ani współczesność nie są kategoriami jednoznacznymi. A przecież książka nosi tytuł precyzyjny: czytanie współczesności. To zobowiązanie: pisać o zjawiskach ważnych i aktualnych nawet wtedy, gdy są odległe czasowo od XX i XXI wieku. Książka inicjuje serię wydawniczą, zatytułowaną: pisane, czytane. Pisane są teksty współczesnych autorów, już kanonicznych, ale przede wszystkim młodych i debiutantów. Teksty na[pisane i oddane do lektury są czytane, więc poznawane, przez młodych polonistów. Wittlin, Wat, Gombrowicz, Świrszczyńska, Białoszewski, Herbert, Zagajewski, Polkowski, Szlosarek to bohaterowie tego tomu, będącego może pokoleniową odpowiedzią i podpowiedzią. To świetne, dojrzałe warsztatowo i zwyczajnie po ludzku mądre narracje, pozostające w bliskości interpretowanego tekstu nadal literatury czytanej i doświadczanej najbardziej osobiście.