Tom Oświeceniowe zapisywanie pamięci powstał w wyniku szeroko zakrojonej kwerendy badawczej, obejmującej kategorię pamięci oraz jej konkretyzacje w zapisach literackich i paraliterackich XVIII i pierwszych dziesięcioleci XIX wieku. Autorzy poszczególnych studiów starali się uwzględnić rozmaite konteksty rozległego rozumienia tytułowej kategorii, jej istoty, strategii ujmowania i funkcjonowania w tekstach kultury. Prezentowane rozważania pokazują, że pamięć w refleksji oświeconych – jako kategoria kulturowa, historyczna i społeczna – stanowi podstawę wielu ważnych zjawisk i procesów, takich jak kult przodków, tradycja, modele obyczajowe, trwanie i przekształcanie idei, systemów wartości, wzorców estetycznych. Można mieć nadzieję, że monografia niniejsza przyczyni się do zintensyfikowania pogłębionych badań nad oświeceniowym zapisywaniem pamięci. Na podstawie Wstępu