Krzysztof Kranicki dokonuje oglądu poezji księdza Janusza Stanisława Pasierba z innej perspektywy, niż czynią to w swoich monografiach badacze twórczości tego wybitnego uczonego humanisty i zarazem poety. Autor niniejszej publikacji skoncentrował się na jednym wybranym zagadnieniu, mianowicie na rozumieniu sacrum w twórczości Pasierba, i dokonał wszechstronnej interpretacji sposobów przejawiania się relacji człowieka z Bogiem w wybranych utworach poety. Jako podstawę badawczą zastosował Kranicki metodę ikonologiczną, docierając do istotnych sensów utworów poprzez kolejne trzy ich lektury. Sądzę, że warto czytelniczo prześledzić zawarte w książce Krzysztofa Kranickiego interesujące propozycje interpretacyjne i wnioski wyprowadzane z kolejnych dociekań analitycznych autora. prof. dr hab. Jolanta Kowalewska-Dąbrowska