Temat najnowszej, XX serii „Napisu”: „W soczewce”. Wybrane aspekty wizualności w kulturze XIX wieku zainspirowany został kluczowym dla nowożytności faktem – oto świat stał się obrazem, postrzeganym z punktu widzenia człowieka. Dlatego wiele problemów wynikających z wszechobecnej wizualności (oraz związanej z nią metaforyki), a równocześnie ze swoistego kulturowego konfliktu wokół tego zagadnienia, który nasilił się w tej epoce, zostało poruszonych w artykułach prezentowanego tomu. Analizują one także aspekt wizualności, związany z rozwojem optyki, badań nad mechanizmami widzenia (anatomią i fizjologią oka) oraz sposobami postrzegania świata, które funkcjonowały w szeroko pojmowanym wieku XIX. Autorzy próbują odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób przyrządy optyczne (takie jak teleskop, mikroskop, coraz popularniejsze i doskonalsze okulary, aparat fotograficzny, latarnia magiczna, fotoplastykon) wpływały na metody poznawania, utrwalania i opisu świata? Jak funkcjonujące powszechnie stereotypowe skojarzenia na równi z indywidualnymi predyspozycjami wizualnymi artystów oraz ich wadami wzroku odzwierciedlały się w formie i kształtowały treść tworzonych przez nich dzieł sztuki? Jak wyglądał świat widziany przez mikroskop przyrodnika, teleskop astronoma, lupę lekarza, okulary dziennikarza i pisarza?