Stosunek człowieka do czasu ściśle się wiąże ze sposobem doświadczania przez niego rzeczywistości; właściwie to nie czas przeżywamy, lecz tylko to, co zachodzi czy dzieje się w czasie; tak więc czas jest tym, co dopiero na tej podstawie konstruujemy'. Zgodne z tym - socjologicznym - ujęciem czasu będzie stwierdzenie, że literatura utrwalając określony sposób odbierania świata mniej lub bardziej pośrednio wyraża postawę autora wobec czasu.