Czego się można nauczyć od Tadeusza Piziewicza? Bo przecież z tej książki, tak obszernej, tak drobiazgowej, musi płynąć jakaś nauka. Autor jest legendą bydgoskiej palestry, a jego długie życie – osiągnął matuzalemowy iście wiek 100 lat – zachęca do lektury wspomnień. (…) Tadeusz Piziewicz pokazuje się w tej książce jako człowiek zaplątany w małą i wielką historię swoich czasów – człowiek, który potrafił ze skromnością i godnością nie dać się tej historii pokonać, potrafił, jak się to ładnie mówi, pozostać sobą. /fragment Przedmowy/ Tadeusz Piziewicz (1895-1996) wybitny prawnik, sędzia i adwokat. W czasie I wojny światowej oficer armii austriackiej; brał udział w obronie Lwowa i uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Od 1938 roku związany z Bydgoszczą. Po zakończeniu II wojny światowej członek Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. W latach 1945-1951 sędzia Sądu Wojewódzkiego, a następnie adwokat, specjalizujący się w sprawach karnych.