Pamiętam z dzieciństwa autora tej książki. Wysoki, szczupły, wygimnastykowany, przystojny młodzieniec w okularach. Nie domyślałem się, że z taką uwagą i wrażliwością obserwuje lokatorów z suteren i parteru, rodziny borykające się z biedą i złym losem. Teofil Konar dostrzegał w tych ludziach osobowości. Dzięki niemu wiele się o nich dowiedziałem.

Zginęli i śladu by po ich istnieniu nie było, gdyby nie te miniatury WALIZKA PANA LIWY. Ta książka utrwala pamięć - to jej niezaprzeczalny walor.

Józef Hen