Siła-Nowicki żył w kilku epokach: Polski międzywojennej, II wojny światowej, okresu komunizmu oraz ponownie wolnej Polski. Miał okazję poznać wielu ludzi, którzy odegrali kluczową rolę w historii Polski XX w. W zbiorowej pamięci Polaków zapisał się jako prawnik, obrońca w procesach politycznych PRL, chadek, działacz społeczno-polityczny. Niewiele osób pamięta, że przed wojną odbył służbę wojskową i zdobył patent oficerski. Wybuch II wojny światowej był w jego życiu wydarzeniem krytycznym. Wówczas Siła-Nowicki jako podporucznik został powołany do wojska. Następnie walczył w szeregach polskiej kawalerii. W czasie okupacji zaangażował się w działalność cywilnych i wojskowych struktur Polskiego Państwa Podziemnego. Wziął też udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie nie złożył broni. Na terenie Lubelszczyzny podjął konspiracyjną działalność w Zrzeszeniu „Wolność i Niezawisłość” oraz legalną aktywność polityczną w Stronnictwie Pracy. W obu organizacjach pełnił funkcje kierownicze. Za działalność niepodległościową został skazany na karę śmierci.