Monografie wybitnych ludzi teatru, przynoszące bogactwo wiedzy o życiu artystycznym i stanowiące niezbędne źródło do historii teatru polskiego, nie są wcale publikacjami częstymi, zwłaszcza te w miarę pełne i komplementarne w odniesieniu do innych zjawisk epoki. Takiej całościowej monografii doczekał się Karol Frycz, artysta wszechstronny i wybitny nie tylko w dziedzinie teatru, ale także sztuk plastycznych, dekoracyjnych, krytyki literackiej czy pisarstwa teatralnego.

W części piątej Z podróży znajdują się teksty o teatrze i dramacie chińskim, Teatrze Romano w Fiesole i jego repertuarze czy o sekcie wyjących jakby w szale derwiszów, odprawiających modły niczym performance, z udziałem włączających się w te rytmiczne pochody widzów.