Właśnie o tym jest ta książka – o przekraczaniu granic i barier, o drodze do najgłębszego własnego „ja” i harmonii ze światem, o wolności, dla której nie ma horyzontu. Jeśli przeczytamy, że tu chodzi o podróż, w której ważna jest droga, a cel znajduje się na dalszym planie, że ważniejsze jest poszukiwanie niż znalezienie, że cud życia nie jest skończony, lecz wymaga ciągłej pracy, w której nie ma gotowych recept i nikt nas w niej nie wyręczy, to też będzie dobrze. To rzecz o dostępności sportu oraz podróżowania dla każdego, bez względu na wiek oraz status materialny czy społeczny. O tym, jak tej dostępności nie rozmienić na drobne, lecz nadać jej inny sens niż ten zapisany w reklamie ofert turystycznych oraz menu rozmaitych „targowisk próżności” z ich koszykiem "all inclusive". Jak na współczesny kult młodości, na dyktat globalizacji i komercji, Internetu, przemysłu audiowizualnego, gier komputerowych oraz mediów pochłaniających ludzi jak "blob" – galaretowate monstrum z kosmosu przerabiające ich na pożywną papkę, mogą odpowiedzieć pokolenia mające Conradowską „smugę cienia” za sobą, żeby nie zostać na boku, nie dać się pominąć, zmarginalizować, lecz zachować własne, niepowtarzalne indywiduum? Do tego naprawdę nie trzeba wiele. Trochę zdrowego egoizmu, T-shirt, trampki, a jeśli się chce, to także zwykły "fly ticket", na który w dobie tanich linii lotniczych stać praktycznie każdego.

Roman Żelazny – dziennikarz, publicysta, wydawca prasy lokalnej, działacz społeczny. Redaktor RP RWE w Monachium oraz RWE Inc. w Warszawie. W latach 1984–2004 publicysta „Nowego Dziennika” i „Przeglądu Polskiego” w Nowym Jorku. Autor licznych publikacji i komentarzy w prasie w kraju i za granicą, m.in. eseju "Z piwnicy na Katzbachstrasse do Ogrodu Angielskiego" (w: "Autoportret zbiorowy. Wspomnienia dziennikarzy polskich na emigracji w latach 1945–2002", pod red. prof. Wiesławy Piątkowskiej-Stepaniak) oraz książek – "Rok cudownej katastrofy", zbioru wywiadów z przywódcami niemieckich elit politycznych, biznesowych oraz świata mediów na temat zjednoczenia Niemiec i stosunków polsko-niemieckich po upadku żelaznej kurtyny, a także monografii "Faun i kanibale. SB, IPN, Sąd III RP – anatomia lustracyjnej psychozy", poruszającej temat rozliczeń z PRL-owską przeszłością w Polsce po 1989 roku, polskich kompleksów, mitów i uprzedzeń.