Każda rodzina w Iraku ma bolesne wspomnienia z okresu rządów Saddama Husajna. Mąż, którego stracono, synowie, którzy zginęli na wojnie, córki, które zniknęły bez śladu. W życiu każdego zdarzyło się coś, co wspomina ze zgrozą. Za każdym razem, gdy rozlegało się pukanie do drzwi, człowieka ogarniał strach. Kto to? Kogo zabiorą tym razem? Winny czy nie ? to nie miało znaczenia. Nie było sensu

pytać o powód. By zrozumieć moje opowiadanie, trzeba zrozumieć tę rzeczywistość. Saddam Husajn był człowiekiem, który nie cofnął się przed wymordowaniem własnej rodziny. Dlaczego miałby oszczędzić mnie?

(...)

Parisoula Lampsos po raz pierwszy spotkała Saddama Husajna wkrótce po swoich szesnastych

urodzinach. Nazywana z racji urody ?Księżniczką Bagdadu?, była jedyną córką w zamożnej rodzinie greckiej zamieszkałej w Bagdadzie. Saddam Husajn miał wówczas trzydzieści kilka lat i był wpływową postacią rosnącej w siłę partii Baas.

Zaiskrzyło między nimi od razu i los Parisouli został przypieczętowany. Ten skomplikowany i pełen pasji związek trwał, pomimo długich przerw, ponad trzydzieści lat.