Pierwsza poważna biografia Jacka White’a zgłębia buntownicze życie wyrzutka dorastającego w zrujnowanym Detroit, któremu pisane było stać się ekscentryczną gwiazdą rocka i założycielem wyjątkowo ważnej, niezależnej wytwórni płytowej.

Od niczym (poza datą – 11 września 2001 roku) niewyróżniającego się koncertu w klubie w Arkansas po anarchiczny, ogłuszający występ na festiwalu Glastonbury w 2005 roku – oto pełna, nieprawdopodobna opowieść o losach Johna Gillisa, znanego również jako Jack White, samozwańczego agent provocateur rocka. Książka opowiada o jego muzycznych fascynacjach, związku z Meg White (której nazwisko przyjął w dniu ślubu); przytacza wywiady z muzykami, z którymi pracował, m.in. Neilem Youngiem, Seasick Steve’em i Brendanem Bensonem; oraz przedstawia szczegółowy opis wszystkich albumów The White Stripes, The Raconteurs, The Dead Weather i solowych nagrań Jacka White’a. Przepełniona nastrojowym klimatem, miarodajna pozycja. Opowieść o niezwykłej muzycznej podróży człowieka, który stał się jedną z najbardziej fascynujących postaci muzyki rockowej XXI wieku.

Nick Hasted pisze o muzyce, filmie, książkach i komiksach dla „The Independent”, „Uncut”, „Classic Rock”, „Jazzwise” i „The Arts Desk”. Jest autorem dwóch książek, opublikowanych w wydawnictwie Omnibus: „The Dark Side of Eminem” oraz „You Really Got Me: The Story of The Kinks”. Mieszka w Brighton.

„Fascynująca historia, opowiedziana z wnikliwością, okiem do szczegółów i działającą na wyobraźnię elokwencją”. „Record Collector”

= = = BIO ze skrzydełek książki = = =
John Anthony Gillis urodził się w 1975 roku jako najmłodsze z dziesięciorga dzieci w białej rodzinie, uparcie izolującej się od otoczenia w latynoskiej dzielnicy południowo-zachodniego Detroit, ochrzczonej oficjalnej jako „Mexicantown” w ramach akcji PR-owej podjętej pod koniec lat 80.
Odizolowany kulturowo od otoczenia, w wieku 19 lat przeżył kryzys osobowości, w którego efekcie rozwinął w sobie zamiłowanie do bluesa, przyłączył się do profesjonalnego zespołu i związał z mieszkającą w Detroit Meg White. Już jako para dołączyli do niewielkiego środowiska zespołów grających garażowego rocka w wyjątkowo zrujnowanej części Detroit – getcie Cass Corridor.
Tak zaczęła się historia The White Stripes, a także proces przemiany Johna Gillisa w Jacka White’a – owianą tajemnicą postać, mylącą tropy i posługującą się w rozmowach na swój temat dezinformacją. Mówiąc o grającej z nim na perkusji Meg, będącej od pewnego czasu jego żoną (i której nazwiskiem zaczął się posługiwać), przedstawiał ją jako swoją siostrę. Ich małżeństwo rozpadło się jeszcze przed triumfalną 13-dniową trasą po Wielkiej Brytanii w 2001 roku, w wyniku której praktycznie z dnia na dzień stali się jednym z najpopularniejszych zespołów rockowych.
Dalsze koleje jego losu również trudno określić mianem przewidywalnych: małżeństwo z brytyjską modelką Karen Elson, przeprowadzka do Nashville, rozpad The White Stripes, kolejne zespoły – The Raconteurs i The Dead Weather – czy wreszcie solowa kariera jako Jack White. Powołana przez niego do życia multidyscyplinarna wytwórnia Third Man Records przejawia taką samą nieprzewidywalność i umiejętność godzenia przeciwieństw, co jej założyciel: doprowadza do odrodzenia płyty winylowej i otwarcia oddziału firmy w pobliżu Cass Corridor, miejsca niezwykle ważnego w czasach działalności jego pierwszego garażowego zespołu. Pracował z Neilem Youngiem, Bobem Dylanem i Lorettą Lynn. Opowieść o Jacku jest wciąż otwarta i ma swój ciąg dalszy, a jego saga stanowi odświeżające antidotum na co bardziej tradycyjne biografie gigantów rocka. Niniejsza pozycja stanowi niewyczerpane źródło szczegółowych informacji i trafnych spostrzeżeń z 40-letniej historii muzyka rockowego, który już dziś, za życia, określany jest jako prawdziwa legenda.