Płużański tropi fałszerstwa i przekłamania - po raz kolejny obnaża polskożerczą tendencyjność książek Jana Grossa. Polski świat współczesny zwłaszcza, gdy spojrzy się na jego eksponowaną część, zaludniony jest ludźmi znikąd. Takimi, co to zawdzięczają wszystko samym sobie - talentom, pracy, ewentualnie szczęśliwemu przypadkowi. Ale czas komfortu się kończy, m.in. za sprawą Tadeusza Płużańskiego, niestrudzonego tropiciela śladów przeszłości, który nie tai, że jego aktywność wzięła się z tradycji rodzinnej, wierności ojcu, więźniowi politycznemu lat stalinizmu. Jednak "Bestie 2" wykraczają znacznie poza, nazwijmy w uproszczeniu, "rodowody nieprzyjemne", choć znajdziemy tam i wizerunek jednego z większych oprawców - Jerzego Kędziory, który znalazł się wśród niewielu skazanych w wolnej Polsce, i historię sowieckiego szpiega Bolesława Geberta ps. Ataman, działającego aktywnie w Stanach Zjednoczonych, twórcę komunistycznej siatki (w jej skład wchodzili Oskar Lange i Stefan Arski), zdemaskowanego w wyniku operacji "Venona". Jego synem jest znany publicysta Dawid Warszawski, komentator w głośnym ostatnio filmie National Geografic o Smoleńsku. Inny ponury żart historii - autor powieści "Syberiada polska", na podstawie której Janusz Zaorski nakręcił film pod tym samym tytułem, okazał się jednym z najkrwawszych prokuratorów wojskowych, którego podpis figuruje na wielu dokumentach dotyczących egzekucji.