Moby & The Void Pocific Choir to projekt twórcy niezapomnianego "Porcelain". Moby wraz z zespołem powraca z albumem "These Systems Are Failing"- melodyjnym, ale równocześnie przepełnionym gniewnymi emocjami i rockową energią. Moby, bez wątpienia jedna z najbardziej niezwykłych postaci na muzycznej scenie ostatniego ćwierćwiecza, od lat aktywnie walczy o prawa zwierząt, prowadzi wegańskie bistro, organizuje wegański festiwal Circle V w Los Angeles. Po kilku latach odpoczynku od muzycznej sceny, amerykański twórca nową płyta wysyła jednoznaczne i mocne przesłanie do świata. "Systemy upadają, nasze wybory nas zabijają (…) niszczymy świat i nadal czujemy się nieszczęśliwi" - głosi w mocnym, punkowym, niemal apokaliptycznym manifeście, który towarzyszy wydawnictwu. Równie przejmujący jest promujący krążek teledysk do świetnej piosenki "Don’t Leave Me". To kompozycja, która definiuje brzmienie Moby & The Void Pacific Choir - mocny, niemal taneczny rytm idzie tu w parze z głośnym, syntetycznym, prawie industrialnym brzmieniem, które powinno spodobać się zarówno fanom klasycznej płyty Moby’ego "Animal Rights", jak i miłośnikom grania spod znaku…Nine Inch Nails, Bowiego z okresu "Outside" czy Marilyn Mansona. Na płycie obok nośnych syntezatorowych melodii i podniosłych glamowych refrenów ("Almost Loved") słyszymy też mocne riffy i nowofalowo brzmiący bas ("The Light is clear in my eyes").

"Chciałem by na tej płycie było wszystko, co lubię: punk, post-punk, new wave, euforyczny rave i trochę wrzasku" mówi artysta. "Muzyka pop pozostaje interesującym i ważnym medium. Może nie jest to najlepszy sposób by dogłębnie analizować wszystkie detale bieżącej polityki, ale tworzenie muzyki, którą się kocha i możliwość zwrócenia uwagi na istotne problemy i kwestie, które cię niepokoją tak by nie zanudzić słuchacza, to nadal coś do czego warto aspirować". "These Systems Are Failing" to płyta, która porusza złożone problemy, a jednocześnie nie brzmi jak awangardowy eksperyment. Moby zaryzykował, nadal jednak wierzy w siłę piosenki, zarówno wtedy, gdy sięga po elektroniczne narzędzia czy też wybierając mocniejsze brzmienie. W swoim manifeście wzywa śmiało: "Systemy się walą. Pozwólmy im upaść!". Choć spełniony jako artysta, z pewnym miejscem w historii muzyki i uwielbieniem fanów (krażek "Play" sprzedał się na świecie w nakładzie kilkunastu milionów egzemplarzy) czuje, że nadal ma coś istotnego do przekazania, w równej mierze zaskakując świeżym brzmieniem i szlachetnym ideowym zaangażowaniem. Za to należy mu się ogromny szacunek.