Początki polskiej piłki ręcznej sięgają 1917 r., kiedy legioniści Józefa Piłsudskiego internowani w obozie jenieckim w Szczypiornie (dzisiaj jednej z dzielnic Kalisza) z nudów wymyślili nową grę. Jej zasady były bardzo proste: umieścić wypchany szmatami worek w bramce przeciwnika, używając jedynie rąk. Po wyzwoleniu podkaliskich koszarów w 1918 r. zasady gry przyswoili i przeobrazili stacjonujący tam żołnierze Batalionu Pogranicznego. To właśnie im zawdzięczać należy popularyzację szczypiorniaka w niepodległej Polsce. Piłka ręczna jest niewątpliwie sportem dynamicznym, który wymaga od myślącego na poważnie o szczypiorniaku zawodnika, wyśmienitej kondycji, niespotykanego refleksu, a także doskonałej koordynacji ruchowej. Czynniki te niewątpliwie decydują o ewentualnej wygranej. Aby je rozwijać, warto zainteresować się niektórymi propozycjami treningowymi, oczywiście w drużynie.