Autorka w niniejszej monografii podjęła się opracowania zagadnienia budzącego spore zainteresowanie. Dotychczas, zarówno w polskiej, jak i zagranicznej literaturze fachowej doczekało się ono niewielu opracowań. Zasadnicza teza tej książki jest taka, że współczesna kuwada wywodzi się z plemiennych zwyczajów kuwady i w pewnej mierze jest dzisiejszym „nowoczesnym” odpowiednikiem, przy czym jest ona ściśle związana z przemianami społeczno-kulturowymi dotyczącymi samego pojęcia ojcostwa i w nich jest głęboko zakotwiczona.