Jest wiosna 1979 roku. Klas Östergren w ciemnym pokoju o oknach zasłoniętych storami spisuje historię braci Morgan, z którymi przypadkiem zetknął go los:

Henry’ego, boksera, dżentelmena, sybaryty i marzyciela, i Leo, udręczonego życiem poety, idealisty i alkoholika.

Wielkie i puste mieszkanie przy Hornsgatan jeszcze nie
tak dawno tętniło życiem. Teraz znerwicowany pisarz jest jedynym jego lokatorem, a drzwi wejściowe zabarykadowane są szafą.

Książka „Gentlemani”, powieść – maszynopis narratora, została wydana w awangardowej formie: pozorny brak okładki oraz grzbietu ułatwia zagłębienie w mroczny świat opisywany przez pamiętnikarza Östergrena.
Na sześciuset stronach narrator powieści (nieprzypadkowo noszący to samo nazwisko, co autor książki) opisuje, co wydarzyło się w ciągu roku, jaki spędził w mieszkaniu Morganów.
Odnotowuje zdarzenia, których był świadkiem, i te, które zostały mu opowiedziane, kreśląc portrety dwu mężczyzn, którzy bezpowrotnie zmienili jego życie. Barwny język, żywe portrety bohaterów i realia powojennego Sztokholmu składają się na niezwykle wciągającą fabułę. Styl osadzonej w miejskich realiach powieści sensacyjnej momentami przypomina prozę Chandlera i Tyrmanda.

Gentlemani, opublikowani w Szwecji w 1980 r., zebrali doskonałe recenzje. Książka ta jest uważana za jedno z ważniejszych szwedzkich dzieł literackich ostatnich 30 lat.