Apokalipsa św. Jana rozpoczyna się słowami: „Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem […]” (1,1). Jezus jest na pewno objawicielem czegoś, co jest zakryte, a co dotyczy tego, co „musi stać się niebawem”. Objawienie jednak dotyczy także Jezusa Chrystusa. Pytanie, kim jest Jezus Chrystus, leży u podstaw każdej refleksji chrystologicznej. W książce tej została dokonana analiza tekstów chrystologicznych Apokalipsy w ich narracyjnym kontekście. W tle tych analiz znajduje się pytanie o relację Jezusa Chrystusa do Boga Izraela. Odpowiedź na to pytanie wydaje się fundamentalna dla zrozumienia całego przesłania księgi. Monografia ta w pewien sposób będzie pomocna zarówno dla biblistów w zgłębianiu interpretacji ostatniej kanonicznie księgi Biblii, dla teologów, którzy zajmują się chrystologią, w uzupełnieniu ich wiedzy na temat danych chrystologicznych Nowego Testamentu, jak i dla zwyczajnych czytelników, którzy w Słowie Bożym dostrzegają istotny element ich wędrówki duchowej.