Zagadnienie ochrony praworządności w dwóch głównych organizacjach regionalnych, do których przynależy Polska, tj. w Radzie Europy i Unii Europejskiej, nie doczekało się dotąd kompleksowego opracowania w rodzimej literaturze prawniczej. A jest to zagadnienie o fundamentalnym charakterze. Wzrastające znaczenie zasady państwa prawnego, jako konstytucyjnej zasady europejskiego porządku prawnego niezbędnej do funkcjonowania Europejskiej Przestrzeni Sądowej, w istocie wyznacza bowiem kształt procesu integracji europejskiej. Poszerzanie się możliwości kontrolnych organizacji międzynarodowych w zakresie monitorowania poszanowania praworządności w państwach członkowskich redefiniuje relacje między tymi państwami, a czynnikami międzynarodowymi. Nabiera to szczególnego znaczenia w przypadku Unii Europejskiej. Ponadto, zagadnienie to posiada olbrzymi walor praktyczny. Od trzech lat rząd polski pozostaje w sporze co przestrzegania zasady państwa prawa, tak z Unią Europejską, jak i Radą Europy. Tendencja do wchodzenia w taki spór zauważalna jest także w innych państwach kontynentu. Wokół  sporu narosło szereg nieporozumień i przeinaczeń, które po części wynikają z ograniczonego zasobu naukowych źródeł informacji. Celem niniejszej monografii jest doktrynalna analiza problematyki.