Głównym tematem „Podróży do kolonii” jest emigracja. Wojtek, samotny polski żeglarz, w czasie swej podróży dookoła świata wyrzucony zostaje przez fale na plażę Wyspy Świętego Stanisława na Oceanie Indyjskim, gdzie znajduje się zapomniana polska kolonia rządzona przez księdza Gruchota. Ksiądz przygarnia go, a Maryjka, księdza przyszywana siostrzenica, opiekuje się nim z wielką troską. Wojtek dochodzi do siebie i poznaje wyspę, na której mieszkają polscy koloniści i lokalna ludność, Kreole. Wybucha bunt Kreoli przeciwko polskim kolonistom, który kończy się militarnym zwycięstwem Kreoli. W dziwnym zrywie rasowej sprawiedliwości Kreole mianują Wojtka królem wyspy i nalegają na jego małżeństwo z Maryjką, jako że ona też jest Kreolką. Wojtek stara się dobrze rządzić, lecz zapada na depresję. Maryjka wyjeżdża z nim w tajemnicy na leczenie do Polski. Leczenie jest skuteczne. Wojtek zaraz po wyjściu ze szpitala zabiera Maryjkę do Trójmiasta. Okazuje się, że wybiera się z powrotem na wyspę i aby to zrealizować, kradnie jacht żaglowy z portu. Maryjka zostaje sama z ich malutkim synkiem. Gdy się smuci, nad pustym basenem portowym pojawiają się stada gołębi, które otoczone są specjalną czcią na Wyspie Świętego Stanisława, i zabierają Maryjkę na wyspę.Rozdziały uzupełnione są listami różnych osób, ale nie zawsze w chronologicznej zbieżności z akcją.