To, co miało być ratunkiem, rozdzieliło je na długie lata. Czego trzeba, aby nasze rachunki były wyrównane? Tak Paula zaczęła kolejny list do matki, ale kartkę jak zwykle zmięła i wyrzuciła. Do koperty, jak co miesiąc od 16 lat, włożyła czek z wypisaną kwotą i wysłała go na adres skrzynki pocztowej. Innego kontaktu z matką nie miała. Pieniądze z konta zostawały podjęte za każdym razem. Wysyłany czek był jak przepraszam bez jakiegokolwiek dziękuję czy wybaczam. Tamtego dnia czek wrócił. W kopercie Paula znalazła też krótki pożegnalny list od matki zakończony słowami: Oczywiście nie chcę, żebyś tu przyjeżdżała. Słowa miały ranić po raz ostatni albo były przewrotnym zaproszeniem: Przyjedź, potrzebuję Cię. Niedługo później na progu drzwi Pauli pojawia się nieznajomy mężczyzna, który twierdzi, że jest jej bratem. Co takiego wydarzyło się przed 16 laty, że na długie lata rozdzieliło matkę i córkę? Jak bardzo dwie kobiety muszą się zranić, by ostatecznie sobie przebaczyć? Inna niż wszystkie to wzruszająca historia miłości matki i córki – miłości, która bywa niezmiernie trudna, ale przetrwa najcięższą próbę.