To piękna powieść przedstawiająca losy dwóch młodych przyjaciół, Marcina i Michała, których druga wojna światowa postawiła po przeciwnych stronach barykady, czyniąc z nich zaciekłych wrogów. Dzielące ich różnice polityczno-społeczne zostały jeszcze bardziej zaognione miłością do tej samej kobiety. Nurt polityczny powieści jest umiejętnie połączony z nurtem liryczno-obyczajowym, ukazując przeżycia wewnętrzne bohaterów. W książce miłość przeplata się z nienawiścią, dochodzą do głosu wielkie namiętności ludzkie. Jest to zarazem studium bezradności jednostki wobec wyroków historii, która miota nią jak wiatr miota suchym liściem zerwanym z drzewa. Jednym z bohaterów książki jest więc historia, która w sposób okrutny i niesprawiedliwy osądza ludzkie zachowania. Pierwotnie książka nosiła tytuł „Święta miłość”.