Powieść równie szczera i bolesna jak Moja walka Knausgårda

Historia splątanych relacji rodzinnych, konfrontacji z ojcem, wypierania prawdy

W spadku po rodzicach otrzymujemy bowiem nie tylko kolor oczu czy letniskowy domek…

Wszyscy przeciwko Bergljot. Dwie siostry, brat, matka i ojciec, od którego w trakcie rozmowy telefonicznej usłyszy: „Spójrz w lustro, a zobaczysz psychopatkę”.

Bergljot po latach pisze e-mail do sióstr: „Żadna z was w żadnym momencie nie zapytała mnie o moją historię. Wywoływało to we mnie wielki smutek”.

Dlaczego tak się stało? Jaka rodzinna tajemnica została zamieciona pod dywan, przysłonięta niedzielnymi obiadami i gwiazdkowymi prezentami?

Bez zamknięcia spraw z przeszłości Bergljot nie może uporządkować swojego życia i pozbyć się traumy z dzieciństwa. Teraz ponadto nieoczekiwanie została wykluczona ze spadku po ojcu, a jej walka o prawdę spotyka się z milczeniem.

Czy Bergljot rzeczywiście ma rację? A może kłamie?

Spadek, którego świetny polski przekład pióra Elżbiety Ptaszyńskiej–Sadowskiej trafia do polskich księgarń, był najgoręcej komentowaną i dyskutowaną książką w Norwegii w 2016 roku. Atmosferę podgrzewały dodatkowo sugestie, że autorka opisała w niej własną historię. Prawa do wydania książki sprzedano do 13 krajów.

Vigdis Hjorth (ur. 1959, Oslo) studiowała filozofię, literaturę i nauki polityczne, a karierę literacką rozpoczynała jako autorka książek dla dzieci. Cztery lata po debiucie w tej kategorii sięgnęła po tematykę dorosłą. Ma na swoim koncie 30 książek dla dzieci i dorosłych. Należy do najbardziej znaczących pisarek współczesnej literatury norweskiej. Zdobyła wiele nagród literackich, m.in. Nagrodę im. Sørena Gyldendala (2011), Nagrodę Krytyków (2012), Honorową Nagrodę Bragego (2014), Nagrodę im. Amalie Skram (2014) oraz Nagrodę Księgarzy (2016). W 2017 roku otrzymała nominację do Literackiej Nagrody Rady Nordyckiej.