„Punkt zwrotny” to ostatnia książka Klausa Manna. Chociaż oryginalnie powstała ona w języku angielskim („The Turning Point”) w 1942 roku, to nad autorskim przekładem na język niemiecki Klaus Mann pracował do końca życia, a więc do 1949 roku. W języku niemieckim wychodzi już po jego śmierci. Książka ta stała się jednym z głównych źródeł biografii pisarza, choć jest to raczej powieść autobiograficzna. Życie Manna było zaś bardzo bogate i interesujące. „Punkt zwrotny” to jednak nie tylko opis skandalizujących przygód dandysa, żyjącego w cieniu wielkiego ojca i zmagającego się z nałogami oraz własnym homoseksualizmem. To także dokument samotności nieszczęśliwego człowieka, wygnanego ze swej ojczyzny z przyczyn politycznych, a także świadectwo odwagi i bezkompromisowości wobec nazistowskiej ideologii. Klaus Mann pozostaje do dzisiaj emblematyczną postacią dla postaw antytotalitarnych w Europie. „Punkt zwrotny” to z jednej strony fragment tragicznej historii rodziny Mannów, a z drugiej – barwny, bogaty fresk Europy i Ameryki od lat 20. do końca lat 40. To również jedno z najważniejszych świadectw dziejów niemieckiej emigracji antynazistowskiej. Ważna książka dla zrozumienia XX wieku. Niemiecki pisarz Klaus Mann był jedną z ważnych postaci antyfaszyzmu lat 30. i 40. Opublikował kilka wybitnych pism literackich na emigracji, które były wzorem dla podobnych przedsięwzięć wydawniczych po II wojnie światowej. Syn pisarza Tomasza Manna, żył w jego cieniu. Ta presja była jedną z przyczyn uzależnienia od narkotyków. Tak jak ojciec, Klaus był homoseksualistą i po nieudanych związkach heteroseksualnych, związał się na stałe z Thomasem Quinnem Curtissem. Chory na depresję, uzależniony od narkotyków, popełnił samobójstwo. Jego najsłynniejszą powieścią pozostał „Mefisto”, powieść o aktorze zaprzedającym się nazistom, zyskującym, dzięki porzuceniu lewicowych przekonań, szansę na wielką karierę.