Fikcja bywa opowieścią, która czerpie z pewnego „wyczerpania obrazów” w literaturze. Dariusz Bitner buduje swoją piętrową narrację w oparciu o obrazy, jakie czytelnicy łatwo skojarzą i przypiszą właściwym pisarzom lub utworom, naraz nie odbierając nic oryginalności swojej powieści. Fikcja rozbawia czytelnika, aby chwilę później dostarczyć mu do myślenia. Nic to dziwnego w przypadku pisarza dojrzałego, jakim bywa Dariusz Bitner, pisarza, który przenigdy nie ścigał się z innymi o literacką sławę, lecz o literacki kunszt, literacką maestrię. Powieść od chwili pierwszych stron hipnotycznie wciąga i dostarcza niespotykane wrażenia raz egzystencjalne, raz oniryczne, by chwilę później po prostu obyczajowe, całym korowodem oryginalnych postaci, sytuacji i różnobarwnym językiem. Fikcja jest powieścią odważną, inteligentną, zabawną, miejscami nieprzyzwoitą lub przygnębiającą obrazami ludzkich przeżyć i myśli. Tym wszystkim odświeża ona formułę powieści i dostarcza niepowtarzalne wrażenia czytelnikowi.