"Pustelnia parmeńska" to powieść z okresu romantyzmu, która ukazuje tragizm i zawiłe losy młodzieńca odrzuconego przez ojca i nieszczęśliwie zakochanego.

Książka opowiada dzieje Fabrycy'ego del Dongo, czyli młodszego syna mediolańskiego arystokraty i bogacza. Ojciec odrzucił swojego potomka, ponieważ ten podziwiał samego napoleona i na co dzień przejawia ogromną fascynację jego osobą. Syn mocno odczuwa brak zainteresowania i rekompensaty szuka w kontaktach z kobietami. Od ukochanej ciotki, przez markietanki, aktorki i właściwie wszystkie młodsze i starsze, które stanęły na jego drodze. Potrafił rozkochać w kilka chwil, wykorzystać i omotać. Niektóre z nich pozostały na dłużej w sercu młodzieńca. W powieści poznajemy jego burzliwe losy miłości z hrabiną Sanseverina i córką strażnika więzienia.

"Pustelnia parmeńska" opowiada o trudnych uczuciach. Bohater miota się między kolejnymi kobietami, czując, że mimo wszystko powodowane jest to przez brak ojcowskiej troski i uwagi. Autor w mistrzowski sposób opisuje intrygi, jakie Fabrycy napotyka na swojej drodze. Nie jest bohaterem szczęśliwym, ale z pewnością takim, który wiele przeszedł!

Stendhal właściwie nazywał się Marie-Henri Beyle. Urodził się w 1783 roku, a zmarł w 1842 roku. Był francuskim pisarzem romantycznym, prekursorem realizmu w literaturze.