Tytuł Zamek Śmierci Płakowice nie jest przypadkowy. W funkcjonującym tutaj zakładzie dla chorych psychicznie, od początku jego funkcjonowania, aż po kres II wojny światowej zmarło kilka tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci! Żadna rezydencja na Dolnym Śląsku nie ma tak dramatycznej historii, i tak wielkiej liczby pacjentów zmarłych na skutek skrajnie nieodpowiednich warunków panujących w renesansowym zamku oraz realizacji nazistowskiego programu T4, w wyniku którego na terenie Trzeciej Rzeszy i krajów okupowanych przeprowadzono wielką akcję ludobójstwa, polegającą na masowej eksterminacji osób niepełnosprawnych psychicznie i fizycznie! Niemiecki lekarze z zakładu w ówczesnym Plagwitz - nie dość, że jeszcze przed dojściem Hitlera do władzy wykonywali zabiegi przymusowej sterylizacji, to od końca lat 30. XX w. uczestniczyli w morderczym procederze selekcji niewinnych osób, które poddano przymusowej eutanazji!

Poznajmy zatem dzieje Zamku Płakowice w Lwówku Śląskim, którego historię przedstawiono w poniższych rozdziałach:

    Burgrabiowie, krzyżacy i zaginione dwory obronne

    Najpiękniejszy zamek rycerski na Dolnym Śląsku

    Zagadkowe zgony w rodzinach Schaffgotsch i Hohberg

    Grabież zamkowych skarbów przez żołnierzy Napoleona

    Przekształcenie dawnej rezydencji w zakład dla obłąkanych

    Zamkowy lazaret w okresie wojny prusko-austriackiej

    Pacjenci Prowincjonalnego Zakładu Leczniczo-Opiekuńczego

    Rozbudowa placówki na przełomie XIX i XX stulecia

    Przestępcy kryminalni, wariaci, spirytyści i uciekinierzy

    NSDAP w Provinzial Heil- und Pflegeanstalt Plagwitz

    Nazistowska eugenika i nieznany los kilkuset pacjentów

    Ucieczka pracownic zakładu przed Armią Czerwoną

    Polscy osadnicy, zwłoki sołtysa i ostatni pensjonariusz

Dodatkowo monografię zamku uzupełniono dwoma aneksami: Lista pacjentów z Plagwitz zamordowanych w okresie od 30 maja do 18 sierpnia 1941 r. oraz Inskrypcje i herby na portalu zamkowym w Płakowicach. Przyczynek do dziejów rodu Talkenbergów autorstwa Danuty Szybińskiej-Juszczuk i doktora hab. Marka