W publikacji zaprezentowano odmienny od dotychczasowych sposób podejścia do problematyki skarbów wczesnośredniowiecznych. W odróżnieniu od innych prac z tego zakresu, celem niniejszego opracowania nie było stworzenie inwentarza monet, a rekonstrukcja kontekstu archeologicznego depozytów, rozumianego jako ich kontekst kulturowy i środowiskowy. Wszechstronnej analizie poddano grupę 140 skarbów z terenu obecnego województwa wielkopolskiego, począwszy od pierwszych przypadkowych odkryć z połowy XIX w. Autorzy zweryfikowali informacje o poszczególnych odkryciach poprzez ponowną analizę danych zawartych w literaturze i w materiałach archiwalnych, uzupełnioną o wywiady terenowe, w tym informacje uzyskane bezpośrednio od odkrywców. Dzięki prowadzonym pracom zrekonstruowano kontekst archeologiczny wielu wielkopolskich skarbów wczesnośredniowiecznych. Wykazano, że depozyty tylko w niewielkim stopniu są związane bezpośrednio z osadami lub grodami. Lokowano je bowiem najczęściej poza strefą zamieszkałą, w pobliżu wody, w górnych partiach stoków. Autorzy zwracają także po raz pierwszy uwagę na inne obiekty paleniska, towarzyszące zakopanym skarbom. Wszystkie poczynione w pracy ustalenia stanowią lepszy niż dotąd punkt wyjścia do rozważań na temat przyczyn deponowania srebra w strefie bałtyckiej we wczesnym średniowieczu.