Idea trwałego i zrównoważonego rozwoju jest nową globalną filozofią rozwoju, która w obliczu negatywnych doświadczeń ubiegłego stulecia, ale także pierwszych lat obecnego, zmierza do rewizji sposobów myślenia i programów wyznaczających dotychczasowy kierunek rozwoju. Jej zasadnicze zadanie stanowi wypracowanie scenariusza zarysowującego wizję przyszłości, skoncentrowanego głównie na poszukiwaniu możliwości przezwyciężenia ujawniających się zagrożeń dobrostanu człowieka i powstrzymania procesów, które godzą w egzystencjalne podstawy bytu ludzkości. Prawo obywatelstwa zyskuje przekonanie, że dominujący obecnie kierunek rozwoju cywilizacji, oparty na modelu nieograniczonego wzrostu konsumpcji, nie może być, w swej klasycznej postaci, kontynuowany, gdyż w konsekwencji doprowadza do zaostrzenia się rożnego rodzaju konfliktów ekonomicznych i społecznych, zarówno w skali lokalnej, jak i globalnej, czego najbardziej widocznym skutkiem jest postępujący kryzys środowiskowy, a w ostatnich latach coraz bardziej nasilający się kryzys finansowy. Nowa filozofia rozwoju nawiązuje bezpośrednio do propozycji krytycznie oceniających obecny, obarczony licznymi błędami, model rozwoju i postuluje nowe myślenie, które w sposób zdecydowany koryguje dotychczasowy charakter naszych relacji ze światem przyrody, życiem społecznymi gospodarczym.