Książka napisana jest sprawnie i zgrabnie z merytorycznego i narracyjnego punktu widzenia. Autor sensownie i krytycznie ocenia wartość źródeł, także tych archeologicznych. Opowiadanie jest klarowne, bez wewnętrznych luk, płynne. Niemała to sztuka, gdyż materia wojen, zamachów, dyplomatycznych zabiegów jest trudna do wyłożenia w taki sposób, żeby czytelnik się w niej nie pogubił. „Dzieje Kartagińczyków to najpełniejszy chyba w polskiej literaturze przedmiotu opis cywilizacji punickiej. Świetna książka. Cięty język, barwne opisy. Autor ma autentyczny talent i wie, o czym pisze. Naprawdę warto przeczytać.” (Szymon Słowikowski)