Książka podejmuje temat ewolucji blitzkriegu jako techniki prowadzenia wojny, szczególnie pod koniec lat trzydziestych XX wieku, kiedy to Niemcy zakładali osiągnięcie szybkiego zwycięstwa przez sprzysiężenie sił powietrznych i zmechanizowanych sił lądowych w celu pokonania przeciwnika, przez dezorganizację jego systemu walki, a nie przez bezpośrednie całkowite zniszczenie jego sił zbrojnych.