Zmiany w środowisku międzynarodowym sprawiają, że konieczna jest gruntowna rewizja dotychczasowej, opartej na zimnowojennych paradygmatach oceny polityki nuklearnej USA. Tym bardziej, że całościowe, systematyczne i kompleksowe ujęcie polityki nuklearnej USA oraz jej ewolucji w nowej, zmieniającej się rzeczywistości nie znalazło się dotąd w obszarze zainteresowań politologii Polsce. Autor stara się wyjaśnić skomplikowaną naturę procesów decyzyjnych dotyczących broni nuklearnej oraz udzielić odpowiedź na pytanie, dlaczego pomimo zakończenia zimnej wojny polityka nuklearna USA nie uległa zasadniczej zmianie.

W tym celu w książce przedstawiono jej postrzeganie w kołach wojskowych, a także ujawniono procedury i mechanizmy kształtujące amerykańską politykę w tym zakresie. Przedstawiono także psychologiczne oddziaływanie broni nuklearnej, ewolucję odstraszania nuklearnego oraz stosowanej retoryki, jak również rolę broni nuklearnej w polityce zagranicznej USA od 1945 roku. Praca unaocznia braki logiczne poszczególnych modeli i konstrukcji teoretycznych dotyczących wykorzystania i roli broni nuklearnej, jakie pojawiały się w USA od początku ery nuklearnej. Zobrazowano również regionalne aspekty amerykańskiej polityki nuklearnej, takie jak kwestia stacjonowania amerykańskiej broni nuklearnej w Europie czy obrony przeciwrakietowej, które są ważnym elementem aktualnej rzeczywistości politycznej i bezpieczeństwa Polski. Praca porządkuje i uzupełnia dotychczasową wiedzę na temat wpływu broni nuklearnej na stosunki międzynarodowe oraz jej oddziaływania na procesy polityczne zachodzące wewnątrz Państw nuklearnych.