Odkrycia archeologiczne końca XX w. dostarczyły frapujących dowodów na nierozdzielność myślenia i odczuwania estetycznego oraz duchowości o charakterze religijnym już w czasach poprzedzających wykształcenie się najstarszych znanych kultur. Związek ten leży więc – jak się wydaje – u podstaw wszelkiej kultury i cywilizacji. Zebrane w tomie teksty, obejmujące okres od XVI do XXI w., stanowią skromny – zważywszy faktyczną liczbę artykułowanych stanowisk – wybór głosów autorów z kręgu kultury niemieckojęzycznej, poświęconych relacjom między sztukami i – szerzej – kulturą, a myślą religijną. Ich sploty, również na poziomie dyskursywnym, stanowiły zawsze ważny, niekiedy fundamentalny i inicjalny moment w dziejach (nie tylko) tego obszaru językowego, bez wglądu w który nie sposób zrozumieć ani kierunków rozwoju, ani obecnego stanu kultury tej części Europy.