Filmy robi się po to, żeby je ktoś oglądał. Banał, ale o dziwo, nie wszyscy filmowcy o tym pamiętają. Jest to więc dla nas ogromna frajda, że trzymają Państwo w ręku nasze cztery przygody filmowe. Powstałe zprawdziwej pasji, w pocie czoła, ale też niezmiennie w atmosferze świetnej zabawy. Zabawy w kino, która jest dla nas drogocenną lekcją dla najmłodszego pokolenia aktorów tworzenia postaci na ekranie, a dla mnie, debiutanta w tej dziedzinie, lekcją opowiadania historii. Wraz zoperatorem Maciejem Puczyńskim postanowiliśmy każdy film nakręcić w odmiennym gatunku i konwencji. Milczenie polskich owiec, to komedia charakterów ludzi, których los sprowadził do jednej kawiarni. Historia zainspirowana Kawą i papierosami Jima Jarmusha i twórczością Woddy Allena. Ding-dong ma bardziej klasyczną narrację. Działający nagle eliksir młodości przenosi nas w świat fantazji często odwiedzany choćby przez Juliusza Machulskiego. Zkolei Krwawy Dziekan to zabawa w horror, a właściwie pastisz tego gatunku. Tajemnicza tytułowa postać, która terroryzuje Akademię Teatralną, daje młodym aktorom okazję do dogłębnego przemyślenia czym jest szczerość w sztuce i jakich wymaga poświęceń. I w końcu II koncert na wiolonczelę i orkiestrę najbardziej artystyczna próba zmierzenia się zmaterią filmową. Prawdziwa historia młodego człowieka, którego szczęśliwe życie przerywa tragiczny wypadek została wpisana w wybitny koncert wiolonczelowy autorstwa Pawła Mykietyna jednego znajwybitniejszych polskich kompozytorów. W ten sposób powstał najoryginalniejszy znaszych filmów współczesny niemy film do wspaniałej muzyki.

Te cztery opowiastki, to jedna znajciekawszych przygód w moim życiu. Życzymy dobrej zabawy!

- Maciej Stuhr