Anarchosyndykalizm był fenomenem na mapie politycznej świata, który u szczytu swego rozwoju – swym zasięgiem, wpływami oraz znaczeniem – zdołał przyćmić nawet rewolucyjny marksizm, kształtując świadomość, postawy oraz wartości milionów robotników, którym podarował sens życia oraz nadzieję na wyzwolenie i lepsze jutro. Nigdy wcześniej ani nigdy później idee anarchistyczne nie były tak szeroko rozpowszechnione oraz akceptowane.

Książka stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o znaczenie anarchosyndykalizmu – zarówno w wymiarze praktycznym, jak teoretycznym – dla XIX i XX wiecznego ruchu robotniczego w dobie procesu industrializacji, rozwoju świadomości narodowej oraz narodzin reformizmu. Z tej właśnie przyczyny analizie poddane zostały konstytutywne elementy teorii i praktyki anarchosyndykalistycznej – aksjologia, pryncypia, cele, analiza zastałej rzeczywistości wraz z wizją przyszłego porządku oraz proponowaną strategia mającą ją urzeczywistnić. Autor pragnie również uporządkować oraz wyklarować, kwestie terminologiczne, a także wyłożyć relacje pomiędzy ruchem syndykalistycznym, rewolucyjno-syndykalistycznym oraz anarchosyndykalistycznym, jak również stosunek ruchu anarchistycznego wobec anarchosyndykalistycznego, co implikuje konieczność dokonania analizy genezy i procesu kształtowania się anarchosyndykalizmu jako odpowiedzi na brutalną i nieskuteczną strategię „propagandy czynem”, której upowszechnienie stanowiło asumpt dla marginalizacji ruchu anarchistycznego.