Autor przedstawia proces zmian społecznych, jakiemu podlegały wspólnoty rybaków zamieszkujących wybrzeże Zatoki Meksykańskiej w okolicach laguny Alvarado od XVI wieku po czasy współczesne. W analizie odwołuje się do koncepcji długiego trwania (longue durée) F. Braudela. Wyniki badań wskazują, że w wyniku eksploatacji zasobów i rozwoju procesów technologicznych następuje zmiana środowiska przyrodniczego i kształtuje się nowa relacja społeczeństwo-przyroda. Można to interpretować jako zakończenie procesu długiego trwania i początek kolejnego procesu zmian, wyznaczonego przez globalizację.