Wejście do Unii było postrzegane przez państwa regionu Europy Środkowej i Wschodniej jako nieunikniona konsekwencja zmian systemowych. Jedenastoletni okres członkostwa w Unii Europejskiej, w przypadku Rumunii i Bułgarii ośmioletni, jest wystarczającym okresem do podjęcia próby oceny skutków integracji w ramach tego ugrupowania, zwłaszcza w ujęciu porównawczym w stosunku do grupy państw UE-15. Ocena skutków integracji w ramach Unii Europejskiej przebiegała w tym okresie w sposób zróżnicowany. Początkowa niepewność co do efektów integracji ustąpiła przekonaniu o pozytywnych skutkach członkostwa w UE. Celem badań jest analiza i diagnoza funkcjonowania nowych państw członkowskich z Europy Środkowo-Wschodniej w Unii Europejskiej. Analizie poddano Polskę, Czechy, Węgry, Słowację, Słowenię, Estonię, Litwę, Łotwę, Bułgarię i Rumunię. Przedmiotem badań jest ekonomiczno-społeczny wymiar członkostwa, udział w strefie euro oraz w realizacji jednolitego rynku wewnętrznego.