Niniejsza książka przedstawia wprowadzenie - i to tylko wprowadzenie - do analizy polskiej polityki zagranicznej i odnosi się do faktycznego i prawnego stanu uformowanego po kilkunastu latach przemian ustrojowych, wstąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do NATO i Unii Europejskiej; stanu istniejącego w dniu uzyskania przez rząd Kazimierza Marcinkiewicza wotum zaufania w Sejmie, wyłonionym w wyborach 2005 r. Książka stanowi wprowadzenie do analizy średniego zasięgu, gdyż wykracza poza tradycjonalistyczne pojmowanie minimum, czyli opis polityki pozbawiony świadomej konceptualizacji. Pełniejszą analizę należałoby budować z adekwatnym (źródłowym) uwzględnieniem procesu decyzyjnego i na szerokim planie porównawczym, nie w odniesieniu do państwa w jego obecnej konceptualizacji, lecz państwa w kontekście panującego światosystemu, na co jednak nie pozwala jeszcze ani obecny stan badań, ani zakres dostępu do informacji o procesie decyzyjnym. Autor jest historykiem i prawnikiem, profesorem na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Do 1989 r. pracował w Instytucie Historii PAN, gdzie główną problematykę jego badań i publikacji stanowiły stosunki między państwami Ameryki Łacińskiej a wielkimi mocarstwami zachodnimi w XX w., potem był szefem Kancelarii Sejmu (1990?1993), ambasadorem RP w Londynie (1994?1999), pierwszym dyrektorem nowo tworzonego Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (1999?2004), profesorem SGH (2001?2004).