Debiutanci zazwyczaj – a mamy do czynienia z tzw. Szczęśliwie spóźnionym debiutem – zwykli ulegać przeświadczeniu, że okazują się na swej pozycji bezpieczni, samowystarczalni we wszystkim, czego tknie ich wychodząca z twórczych onieśmieleń ręka. To i sporo się im wybacza, na niejedno przymyka przysłowiowe oko, wszak w taryfie ulgowej tkwi zawsze odrobina nadziei, że 'każdy początek to tylko ciąg dalszy, a księga zdarzeń zawsze otwarta w połowie...' (Szymborska).'Czułość dozowana' pewnie z takich przymrużeń, czujnego co się zowie, oka i udzielnej wielkoduszności potencjalnych promotorów przedsięwzięcia, korzystać bynajmniej nie musi. Nadspodziewanie dojrzały warsztat poetycki autorki z Dąbrowy Górniczej zyskuje na wyrazistości znaczenia za sprawą przejrzystej, klarownej epiki tych wierszy. Precyzyjnie od narracji opowiedzianych bądź intrygująco zrelacjonowanych. Stylistycznie wręcz wydestylowanych, dopracowanych w niuansach, detalach, często nieledwie błyskotliwych imponderaliach