Diwan-e Shams-e Tabrizi to dzieło perskiego mistyka Dżalala ad-Dina Rumiego i, obok Masnawi, jest uważane za jedno z jego arcydzieł. Jest to również jedno z najwybitniejszych dzieł sufizmu i literatury perskiej w ogóle. W porównaniu z raczej surowym Masnawi, Diwan bardziej żywo oddaje uczucie mistycznego upojenia. Dzieło jest zbiorem poezji lirycznej w około 25 000 wersów. Prawdopodobnie zostało skomponowane na przestrzeni 30 lat, począwszy od 1243 roku, ku czci Szams-e Tabriziego, przyjaciela i nauczyciela Rumiego. Dżalala ad-Dina Muhammada Rumiego (1207–1273) był perskim mistykiem i jednym z najważniejszych poetów perskojęzycznych średniowiecza. Jest nazywany Maulaną przez swoich derwiszów i późniejszych zwolenników. Zakon derwiszów Mevlevi został nazwany na jego cześć.