„Kiedy stajemy się dojrzali, odpowiedzialni, dorośli? Czy dziecięcy duch z powodu zgonów w każdym z nas? Wiele razy zadawałem sobie te pytania. że gdzieś w głębi duszy jestem człowiekiem. Gdy jesteśmy mali, świat emitowany nas bezpieczny, ciepły, prosty. Z czasem ten poukładany i bezpieczny świat wybucha.

Jest wyzwalany, że wtedy następuje sygnał z nas zadziałania. Najlepszą towarzyszką zadumy nad rzeczywistością może być poezja. Daje nam ona odbycia w głąb siebie i sprawiają, że świat nagle nowego koloru.”

Autor