Prezentowany wybór wierszy Olgi Kubińskiej przedstawia szeroki wachlarz doświadczeń dotyczących tożsamości, wielości, własności kulturowej. Wszystkie poddane są wiwisekcji i następnie ulegają zadomowieniu w poezji, poezji pobrzmiewającej autentycznością doświadczeń z pierwszej ręki, poezji pielęgnującej konkret w świecie bezmyślnej reprodukcji, celebrującej dobrze wykonane przedmioty w „IKEI powtarzalnych rzeczy”. Poezja dzisiaj bywa produktem jednorazowego użytku, tymczasem tutaj świadomie – i z pełną premedytacją – wiersze zmuszają nas do zatrzymania się, do zastanowienia, niekiedy nawet niewygodnie tkwiąc nam w gardle, zanim zdecydujemy się odłożyć je na bok. Dzieje się tak, ponieważ dzięki tak charakterystycznej dla nich przemyślności, dzięki wyostrzonej świadomości absurdu, dzięki przesunięciom tonu i oryginalnemu obrazowaniu pozwalają nam w świeży sposób popatrzeć na rzeczywistość: „tajemnicę uśmiechu Mony Lizy / rozwikłał w traktacie o ówczesnym / stanie uzębienia // badając bandaż na obrazie / próbował określić grupę krwi / van Gogha…”. Podważają przy tym nasze tradycyjne sposoby posiłkowania się wiedzą i rozumem oraz nasze reakcje w miejscach spotkania poza granicami wiedzy i rozumu: jak uprawiać „body art” po przeszczepach skóry w wyniku rozległych oparzeń? Jak żyć pośród rasistów? Jak najlepiej upamiętniać naszych zmarłych? Obserwacja i możliwie rzetelny opis mogą być najlepszym sposobem uhonorowania tych, których kochaliśmy (a którzy za życia bywali tak nieznośni); obserwacja i opis mogą mieć równie zasadnicze znaczenie dla ujawnienia nieludzkiej, „przesyconej populizmem” czystej nienawiści i kłamstw przepełniających nasze życie publiczne. Poeta broni się słowem, pieczołowicie dobranym i inteligentnie wykorzystanym, przed werbalnymi konstruktami używanymi w atakach na ludzi, przed tymi wszystkimi „fejk-niusami”, tworzeniem „wrogiego środowiska”, zamiataniem pod dywan skandali. W szerokim spektrum opublikowanych tu i przełożonych na język angielski wierszy – bardzo różnych, wybranych z czterech tomów poetyckich – Olga Kubińska zachowuje trzeźwość myślenia i daje świadectwo prawdzie. Czytanie tych wierszy to wchodzenie w dobrą rozmowę, w silną wymianę opinii, wymianę szczerą i dowcipną, w spotkanie z subtelną wyobraźnią, z umysłem nietolerującym nonsensów. Polecam je czytelnikom jako dzieła oferujące dobre towarzystwo: jak każde dobre towarzystwo mogą być czasami wyzwaniem, a niekiedy nawet będą nas uwierać, lecz dla tego, kto je przeczyta, będą źródłem licznych przyjemności i znakiem, że nie jest sam. Desmond Graham, Prof. Emeritus, University of Newcastle-upon-Tyne (W. Brytania)